زبان XHTML که مخفف EXtensible HyperText Markup Language در تاریخ 26 ژانویه سال 2000 منتشر شد و به قول بعضيها همان HTML 5 میباشد که در واقع اینچنین نیست. این زبان نسل جدید زبان وب ميباشد که داراي یکسري اصول و قوانین خاص است تا کمبودهايHTML را در مورد دستگاههاي کوچک الکترونیکي که به وب هم متصل ميشوند مانند تلفنهاي همراه، را جبران کند.
مدتي است که وب آماده معرفي زبان آينده خود يعني XML است که XHTML اين وظيفه را بعهده دارد. در اين نسخه کدهايHTML بايد در DTD نوشته شوند. هر مرورگر وب ، داخل خود يک نوع DTD دارد و به همين دليل است که يکسري از دستورات نسخه هاي مختلف HTML در بعضي از مرورگرها نمايش داده نميشوند. از اين به بعد شما بايد دستورات HTML را در DTD خاص خود بکار بريد، چون انجمن W3C ميخواهد يک استاندارد را معين کند تا هماهنگي لازم بين زبان وب و کليه User-agent ها برقرار شود. User-agent برنامه هاي تحت وب مانند مرورگرها را گويند.
W3C پيشنهاد داده که HTML بايد يک برنامه کاربردي تحت XML باشد تا برنامه نويسان وب مجبور به رعايت استاندارد آن شوند.
با قبول کردن DTD برايXHTML و نوشتن آن ، بايد اصول و قوانين اين نسخه را هم رعايت کنيد البته اگر ميخواهيد صفحات شما سازگاري بيشتري با نسل آينده وب داشته باشد.
پس ابتدا از DTD براي اين نسخه شروع ميکنيم . همانطور که ميدانيد DTD براي نسخه هاي HTML لازم نبود و بدون آن هم صفحات بخوبي نمايش داده ميشدند ولي براي XHTML نوشتن و تعيين آن اجباري است. در حال حاضر سه نوع DTD براي حالتهاي مختلف وجود دارد:
حالت اول براي صفحه اي است که فقط از دستورات صحيح XHTML استفاده شده و براي مرورگرهايي است که از CSS پشتيباني ميکنند،
“-//W3C//DTD XHTML 1.0 Strict//EN”
“http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-strict.dtd”>
حالت بعدي براي صفحه اي است که مخلوطي از کدهاي HTML و XHTML باشد و مرورگرهاييکه از CSS پشتيباني نميکنند هم آنرا نمايش دهند،
“-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN”
“http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd”>
و حالت آخر هم براي استفاده عنصر فريم Frame در صفحه است،
“-//W3C//DTD XHTML 1.0 Frameset//EN”
“http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-frameset.dtd”>
فراموش نکنيد که نوشتن يکي از آنها اجباري است.
حالا نکاتي را که بايد در اين نسخه رعايت کنيد:
- نوشتن تگهاي</head></body> که در HTML اجباري نبود در XHTML اجباري است.
- وجود تگهاي پايان دهنده اجباري است مانند: <p>….</p>, <hr/>, <br/>
- کليه تگها و خصوصيات آنها بايد بصورت حروف کوچک انگليسي نوشته شود. مانند: <body bgcolor=”#ffcc45”>
- مقادير خصوصيات در تگها بايد بين دو علامت “…” قرار گيرند.
- ترتيب قرار گرفتن تگها داخل هم بايد رعايت شود،
<b><i> TEXT </b></i> روش غلط
<b><i> TEXT </i></b> روش صحيح
- بعضي از خصوصيات در HTML نياز به مقداردهي نداشتند اما در XHTML آنها را بايد مقداردهي کنيم،
<input type=”radio” checked> روش غلط
<input type=”radio” checked=”checked”> xhtml روش صحيح در
- در تگ <pre> فقط از متن بايد استفاده کنيد و داخل آن از تگهاي ديگر نميتوانيد استفاده کنيد.
- يک فرم را داخل فرم ديگر نبايد بکار بريد.
- دستورات فايل CSS بايد به صورت حروف کوچک نوشته شوند و بهتر است که براي Style sheet از فايل خارجي استفاده کنيد.
- کليه خصوصياتي را که ميتوان با style sheet کنترل کرد از خصوصيات HTML آنها بهتر است استفاده نشود.
- دستورات زبان جاوااسکريپت هم بهتر است در فايل خارجي باشد و توسط تگ <link> فراخواني شوند ولي اگر ميخواهيد داخل XHTML DTD از آنها استفاده کنيد بايد مانند زير عمل کنيد:
<![CDATA [
document.write(“ Hi Friends “);
] ]>
</script>
ديگر از تگ <!-- ….. --> براي بيان نظريه و توضيح نميتوانيد استفاده کنيد. در صورت نياز مانند زير عمل شود،
<[CDATA […comment…] ]>
همانطور که ميبينيد يکسري محدوديتهايي هست که در HTML نبود و سادگي زبان HTML که باعث محبوبيت فراوان آن شده در نسل جديد دارد از بين ميرود ولي در عوض به گفته W3C دو خاصيت بسيار مهم در نسخه جديد زبان وب وجود دارد، Extensibility و Portability .
